جمعه، مرداد ۱۱، ۱۳۸۷

پیرامون شورای صلح

شبکه رادیوتلویزیونی صدای آمریکا درمورد اقدام آقای دکتریزدی وخانم شیرین عبادی که به همراه تعدادی ازتشکل ها وافراد به تشکیل جمعیتی به نام شورای ملی صلح مبادرت کردند ازمن سووال کرد।متن کامل پاسخی که ارائه کردم بدین قراراست:
درواقع دمکراسی با صلح وامنیت نسبتی مستقیم دارد. تنها درجوامعی امکان پای گرفتن نهادهای دمکراتیک ترویج مبارزه مسالمت آمیز و عمومی شدن فرهنگ دمکراسی هست که صلح پدیده واتمسفر غالب آن باشد. ازنگاه ما فعال شدن افرادی که به عنوان چهره های صلح طلب و مدافع حقوق بشر شناخته شده اند درمسیر مخالفت با جنگ و مداخله نظامی و همچنین داشتن نگاه مضطربانه به تحریم های اقتصادی ازحیث اینکه مردم و اقتصاد کشور دچار لطمه خواهد شد قابل درک هست
اصولاً جبهه دمکراتیک ایران و فعالان آن طی سالهای اخیر در اظهار نظرها و اعلام مواضع همواره نسبت به مخاطرات جنگ و جنگ افروزی هشدار داده اند.
اما دررابطه با حرکتی که به نام صلح جمعی از گروها و افراد درکشور آغاز کرده اند نقصان ها وایراداتی را به آن وارد می دانیم
به باورما حتی حضور برخی عناصر حاکمیت که دغدغه ی اصلی شان حفظ ساختار سیاسی هست دراین حرکت به تنهایی موجب تردیدها نیست اما اگر درکنار این حضور ، پرهیز و فاصله گرفتن این جمع را ازگروهها ونیروهای ساختارشکن هم اضافه کنیم آن وقت مساله تامل برانگیز هست.
نکته دیگر این هست که اگر نتایج عملی رویکردی که این شورا اعلام کرده را مورد ارزیابی قرار بدهیم خواهیم دید که برداشتن هرگونه فشار از حاکمیتی که در شرایط فعلی هم نسبت به سرکوب جنبش های اجتماعی و نقض سازمان یافته حقوق بشر ابایی ندارد بخودی خود امتیاز دادن به این حاکمیت است .
صرف نظر از اینکه ما مداخله نظامی و تحریم هایی که موجب لطمه به مردم شود را نمی پذیریم اما باورداریم که بدون راهبرد عملی که حاکمیت را دربه رسمیت شناختن حقوق شهروندی و دست برداشتن از نقض حقوق بشر به صورت گسترده اعم از رفع سیاست هایی که منجر به فقر و فلاکت عمومی درجامعه شده و سیاست هایی که ناامنی را درحوزه عمومی موجب شده تنها با بسنده کردن آرزوی صلح و رواج حقوق بشر کافی نیست و این یکی از ایرادهای وارد به این حرکت است
به نظر ما تلاشهایی ک به منظور بسط جبهه ی دمکراسی خواهی و در برگرفتن بخشهای بیشتراز گروهها و نیروهای فعال اجتماعی و سیاسی صورت بگیرد و همچنین مساعی که درزمینه یافتن محوری قابل قبول و عمل برای وحدت بخشیدن این نیروها شکل می گیرد قابل تقدیرهست اما اگر نتیجه ی این حرکت آن باشد که نیروهای مبارزرا بی خاصیت کنیم و ثمره تلاش ها تنها دردامن حاکمیت جای بگیرد نام زیبای صلح به ابزاری تبدیل شود برای سهم خواهی قدرت و جای گرفتن درکنجی ازحاکمیت به نظر ما این به نفع دمکراسی خواهان نیست به نفع جنبش صلح هم نیست.